Wat een dag, wat een dag!

Vandaag vertrekken we richting Valle de los Ingenios, een vallei waar je een mooie toren hebt van waaruit je een goed uitzicht hebt op de vallei. Onderweg seint een motorrijder de hele tijd naar ons en nadat we hem een keer lelijk aan hebben gekeken blijkt dat hij probeert duidelijk te maken dat onze rechter achterband kapot is. Dus wij uitstappen en de band verwisseld. Daarna naar een autogarage om de band te laten maken.

Iets later dan gedacht rijden we dus weer verder en verder en verder, maar we vinden Valle de los Ingenios niet. We rijden terug naar Trinidad en proberen de route nog een keer, maar helaas.. Geen Valle de los Ingenios.

Ach ja, dan maar door naar Topes de Collantes om een tocht te maken met een legertruck. Daarvoor moesten we ons melden bij een hotel. Eenmaal bij dat hotel aangekomen wist niemand ergens iets van en we werden naar een informatie centrum gestuurd. Het bleek dat we helemaal niet met een legertruck het gebergte in konden, maar we konden wel wandelend naar een waterval.

Toen ging bij mij een belletje rinkelen: oh oh, weer door berg en dal om een waterval te zien. Mike dacht dat het deze keer wel mee zou vallen en we reden richting de ticketbalie om kaartjes te kopen. Bij aankomst zag ik het bord al staan: 2,5 km – 45 minuten.. Niet aanstellen dacht ik en nog een keer naar zo’n mooie waterval. Dus na een tijdje beginnen we aan de afdaling. Het is erg stijl en we lopen zo’n 40 minuten naar beneden. Ik had het helemaal gehad en bedacht toen dat we dit stuk ook weer naar boven moesten als we terug wilden. Net voordat we bij de waterval aankwamen maakte ik een vervelende val en had mezelf nogal bezeerd. Dit was de druppel en we hebben rechtsomkeerts gemaakt. Onderweg naar boven kwamen we wonder boven wonder een man tegen die ons naar boven wilden begeleiden te paard. En geloof mij: ik was nog nooit zoooooo blij met een paard. Het leek een godsgeschenk en al zittend op het paard kon ik toch een beetje van de natuur genieten zonder dat de zweetdruppels je in de ogen liepen. Onderweg kwamen we vele stelletjes al zwoegend en zwetend tegen en ik bedacht bij mezelf dat dit de beste keus ooit was om voor 20 CUC op dat paard te gaan zitten.

Na de rit te paard zijn we in de auto gekropen en zijn rechtstreeks naar ons hotel in Santa Clara gereden, want dit was duidelijk niet de dag van het geluk voor ons. We zitten nu in een prachtig resort met allemaal kleine bungalows, het lijkt wel een honeymoonsuite hier! Dat maakt weer veel goed. We gaan ook nog even zwemmen en komen dan Julian en Marieke weer tegen. We kletsen wat, verhuizen door de regen naar het terras met afdak en worden dan verrast door flinke donder en bliksem. Wanneer de regen wat is gaan liggen frissen we ons wat op en eten we met zijn viertjes in het restaurant bij het hotel. Daarna nog even een Mojito aan de bar en toen werd er eindelijk spontaan gedanst deze reis! Er was een klein optreden door het animatieteam en voor we het wisten stonden wij met deze dansers een hele choreografie op te voeren. Dit was erg leuk om mee te maken!

Nu gaan we lekker slapen en morgen vertrekken we via Santa Clara naar ons eindpunt Varadero.